Słownik polsko-niemiecki. 2014.
burknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}burczeć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burknąć — dk Va, burknąćnę, burknąćniesz, burknąćnij, burknąćnął, burknąćnęła, burknąćnęli, burknąćnąwszy «odpowiedzieć komuś z niechęcią, półsłówkami, powiedzieć coś w sposób opryskliwy, niegrzeczny» Burknąć coś niewyraźnie w odpowiedzi, ze złością.… … Słownik języka polskiego
burknięcie — n I rzecz. od burknąć … Słownik języka polskiego
burczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, burczećczę, burczećczy, burczećczał, burczećczeli {{/stl 8}}– burknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, burczećnę, burczećnie, burczećnij, burczećnął, burczećnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} odzywać się zdawkowo, w sposób… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
